زیستگاه قرقاول
زیستگاه این پرنده در جنگلهای مرطوب، بوتهزارهای تمشک و درختان پهن برگ است که در زیر بوتههای آنها اشیانه میکند. قرقاولها وابستگی زیادی به جنگلهای و بوتهزارها دارند آنها معمولاً در جنگلها استراحت و در نقاط باز و کمدرخت و کشتزارها به تغذیه میپردازند
جنس نرو ماده
جنس نرو ماده این پرنده کاملاً با هم تفاوت دارندو رنگ پر آنها برحسب زیرگونه جنس و سن تغییر میکند. نرهای بالغ پروبال رنگین و پر زرق و برق و دمی دراز تر و سر و گردن آنها به رنگ سبز تیره براق است. در قرقاولهای ماده رنگ پرها نخودی تیره با لکههای قهوهای زیاد به رنگ محیط اطراف است که باعث میشود در دوران طولانی خوابیدن روی تخمها و زمان پرورش جوجهها از دید دشمنان پنهان بماند.
در جنس ماده سروگردن غالباً به قرقاولهای نابالغ از لحاظ دم شبیه به کبک و دارای دمهای کوتاه هستند و از این لحاظ بایستی آنها را با کبکها حتی زمانی که همراه قرقاولهای بالغ دیده میشوند تشخیص داد
قد پرنده به اندازه مرغ وخروس معمولی بوده ولی پرهای دم در قرقاول رشد بسیار زیادی کرده، به طوری که در برخی از نژادها، طول دم به۵/۱ متر میرسد وبدین گونه درازای پرنده از سر تا دم به دو متر هم میرسد. بلندی پرهای دم را در هنگام پرواز می توان به خوبی تشخیص داد زیرا که در این موقع دم وضعیت خاص ومشخصی را به خود میگیرد. وزن قرقاولهای بالغ بین یک تا دو کیلوگرم است وتنها در یکی از نژادها که به غول قرقاول یا آرگوس معروف است وزن پرنده به پنج کیلوگرم میرسد. رنگ پر وبال پرنده در نرها رنگین ودر مادهها خاکستری مایل به قهوهای است. سر پرنده کوچک بوده ودارای منقاری کوتاه وخمیده میباشد. سوراخ بینی ظریف بوده وبه وسیله پرهای رنگین پوشیده شدهاست. پاها لخت بوده، اما بلندی ولختی پاهای طاووس را ندارد
قرقاول سبز پاکستانی ( نر )و ( ماده )
قرقاول سفید هلندی ( نر ) و ( ماده )
قرقاول امریکایی (نر)
جوجه قرقاول
جوجه قرقاول یک روزه همانند سایر حیوانات تازه متولد شده به مراقبتهای ویژه و بخصوص دسترسی به غذاهای کافی نیاز دارد. همچنین سالن محل پرورش جوجهها باید دراری فضای کافی باشد و در ضمن کاملا تمیز و ضدعفونی شده باشد. هر جوجه قرقاول نیاز به حدود 20 سانتیمتر مربع فضا دارد. بهترین پوشش برای کف سالن در وحله اول سبوس برنج ودر نبود ان از ماسه دریا استفاده شود چون احتمال خوردن پوشش کف سالن توسط قرقاولها وجود دارد در صورت استفاده از خاک اره یا موارد مشابه احتمال بیماریهای گوارشی مثل اسهال زیاد میباشد.
سیستم گرمایشی
برای جوجه های ۱-۳۰ روزه می توان از منابع گرمازا نظیر لامپ یا هیتر های آویزان استفاده نمود.برای مثال از لامپ های حرارتی ۲۵۰ وات می توان برای ۲۵۰ جوجه استفاده نمود. اما گزینه ایده آل آن است که از لامپ های حرارتی پشت جیوه ای قرمز استفاده نمود. زیرا از مزیت هایی همانند مصرف کمتر برق(۶۰ وات)، نور قرمز(ضد قارچ و باکتری) وهمچنین گرمای بیشتری برخوردار است. به منظور تنظیم فاصله منابع گرمازا تا کف سالن، باید وضعیت جوجه ها را بررسی نمود. به طوری که اگر جوجه ها در زیر منبع حرارتی تجمع کرده باید فاصله را کاهش (افزایش دما) و در صورتی که به اطراف پراکنده شده، باید آنرا افزایش داد (کاهش دما). در اغلب موارد مشکلات ناشی از سرما بوده اما باید توجه داشت که گرمای بیش از حد موجب خشکی عضلات جوجه ها و مرگ زودرس آنها می گردد. در صورت استفاده از لامپ های حرارتی باید در نظر داشت چنانچه هر یک از لامپ ها سوخته باشد یا اتصالی در مدار آنها ایجاد گردد، منجر به افت دما گردیده که در مواقع بحرانی جوجه ها روی هم ریخته و درصدی از تلفات بعلت خفگی را در پی خواهد داشت.
دانخوری
دانخوریها معمولا بعد از هفته اول باید عموما در مکانهای از سالن تعبیه شوند که نور مادون قرمز مستقیما بر مواد خوراکی نتابد زیرا باعث تخریب ویتامینهای موجود در جیره بخصوص ریبوفلاوین میشود. ظروف آبخوری و دانخوری، حتی الامکان باید از جنس پلاستیک باشد زیرا در برابر خمیدگی یا شکستگی مقاوم بوده و به سهولت می توان آنرا تمییز نمود. ظروف دانخوری جوجه ها در چند روز اول باید پهن و سینی مانند باشد تا براحتی بتوانند به خوراک دسترسی داشته و همچنین پنجه های خود را با به هم زدن دان تقویت نمایند. اما با بالا رفتن سن جوجه ها باید از ظرف کشیده و دهن باریک جهت جلوگیری از ضایعات و هرز رفتن خوراک استفاده نمود. در کنار ظروف دانخوری، برای هر ۵۰ جوجه باید ۲ تا ۳ ظرف آبخوری را تعبیه نمود.
گارد یا محافظ جوجه ها
این مورد تنها مربوط به جوجه های ۱ تا ۱۰ روزه می باشد. به طوری که باید با ایجاد گارد از جنس توری یا سایر وسایل همانند مقوا جوجه ها را در نزدیک منبع حرارتی نگه داشت. این عمل باید تا زمانی ادامه یابد که جوجه ها به طور کامل با فضا آشنا شده و در صورت رها شدن از داخل محفظه گارد، قادر به پیدا کردن منبع حرارتی باشند. ارتفاع گارد باید قریب به ۳۰ سانتیمتر و شکل آن به صورت مدور باشد به طوری که ۴ گوشه بستر که محل اصلی جمع شدن جوجه ها می باشد حذف گردد. گارد (محافظ ) را باید زمانی برداشت که جوجه ها قادر به پریدن از روی آن بوده که اغلب در ۱۰ روزگی به بعد می باشد. فضای گارد را باید همیشه تمییز نگه داشت و از خیس شدن یا کثیفی بیش از حد آن جلوگیری نمود.
از آنجایی که معمولا دسترسی به تخمهای نطفهدار در اوایل بهار و تا اواسط تابستان امکان پذیر است به منابع حرارتی چندانی برای تولید گرما در سالن احتیاج نمیباشد. معمولا برای اعمال برنامههای نوری در سالن از لامپهای مادون قرمز استفاده میشود. این لامپها باید حاوی پرتوهای نور قرمز رنگ باشد چرا که نور سفید باعث ایجاد مشکلات دگرخواری و کانیبالیسم در سالن پرورش میشود.
دمای مادر مصنوعی
دمای مادر مصنوعی در هفته اول باید 100 درجه فارنهایت باشد و 24 ساعت قبل از ورود جوجههای قرقاول به سالن باید دمای مناسب در داخل سالن تامین گردد. نظارت و بازرسی مستمر سالن بخصوص در روزهای اول و دوم ضروری میباشد و عملکرد لامپهای مادون قرمز سالن باید بررسی شود.(هر مادر مصنوعی برای حدود 2۵0 جوجه در نظر گرفته میشود)
بعد از هفته اول دمای سالن به تدریج 5 درجه کاهش مییابد تا اینکه نهایتا در 85 درجه فارنهایت باقی میماند. بعد از گذراندن 4 هفته پرورش از منابع حرارتی کمتری در سالن استفاده کرد ولی بهر حال توصیه میشود که در هر زمان برای پیشگیری از وقوع مسائلی مانند لرزیدن قرقاولها و دیگر مسائل پیش بینی شده، آماده راه اندازی سیستمهای حرارتی موجود در سالن بود. در دوره تخمگذاری قرقاولها دمای سالن در حدود 70 الی 80 درجه فارنهایت توصیه میشود.
اصول بهداشتی سالنهای پرورش قرقاول
سرکشی مداوم و پیوسته گله پرورشی ، رمز موفقیت یک دوره پرورشی و تضمین کننده سلامتی گله است. به عنوان مثال اگر مشاهده شود که پرندگان در یک جا بیش از حد ازدحام نمودهاند و یا به حالت غیر طبیعی ایستادهاند و یامشاهده مرگ و میر و تلفات غیر طبیعی در سالن ، مواردی است که ما را درتشخیص به موقع و دلیل وقایع کمک میکند. باید همواره به خاطر داشت که پیشگیری بیماری بیش از درمان باید مورد توجه قرار گیرد.
از اصول بهداشتی لازم در سالنهای پرورش قرقاول تمیزی و ضدعفونی سالن و تجهیزات وعاری بودن اقلام غذایی از کپک و قارچهای آلوده کننده میباشد. قرقاولهااکثرا به بیماریهایی که مرغ دچار میشود با همان علائم به آن امراض مبتلا میشوند. از بیشترین بیماریهای رایج بین قرقاولها میتوان به کوکسیدوز ،آلودگهای انگلی ،مسمومیتهای قارچی اشاره نمود. که در صورت مشاهده یکی از نشانههای آلودگی به این بیماریها باید سریعا دامپزشکان و متخصصان مربوط را به کمک طلبید
نژادهای قرقاول
به طور کلی نژادهای متعدد قرقاول در دو دسته قرار گرفتهاند: گروه اول، قرقاولهای دم دراز هستند که در این گروه پرهای دم طویل بوده واز چند ردیف تشکیل یافتهاست. تعدادی از قرقاولهای دسته مذکور حتی قادر هستند پرهای دم را تا اندازهای به شکل چتر درآورند ولی هیچ گاه این قدرت به اندازه پرها وچتر طاووس نمیباشد. در این دسته بسیاری از قرقاولهای عادی و اهلی که امروزه پرورش داده میشوند وهم چنین تعدادی از قرقاولهایی که شکار خوبی برای شکارچیان به شمار میروند قرار دارند و روی هم رفته پراکندگی آنها در دنیا نسبت به دسته دیگر بیشتر است. نژادهای گروه دم دراز در دنیا پراکندگی بیشتری دارند. گروه دوم، قرقاولهای دم کوتاه هستند که تعداد آنها کم واکثراً در نواحی مرتفع به خصوص در ارتفاعات هیمالیا وچین زندگی مینمایند. نژادهای گروه مزبور متعدد نبوده واز جمله باید قرقاول جنس لوفورا را نام برد.
دارو و درمان
بهترین اقدامات درمانی برای دوره های پرورش، اعمال مدیریت صحیح می باشد. به طوری که غذای مطلوب و آب تازه بهترین رژیم درمانی برای حصول نتایج ایده آل خواهد بود. از آنجایی که ۸۰% خون را آب تشکیل می دهد، لذا می توان در نظر داشت که آب مصرفی چه تاثیری را در پی خواهد داشت. آب مصرفی گله هر صبح و هر شب باید تعویض و ظروف آن هر ۲ روز یکبار تمییز و ضدعفونی گردد. در صورت اصرار به مصرف محلول های درمانی، می توان از مخلوط ویتامینها استفاده نمود. ( به مدت 3 روز در هفته از محلول ویتامین استفاده شود)
تغذیه
دسترسی به غذا برای جوجههای قرقاول از ضروریات انکارناپذیر پرورش میباشد. جیرههای غذایی پرندگان زینتی تقریبا شبیه جیره بوقلمون می باشد. جیره آغازین باید حاوی ۲۸ الی ۳۰ درصد پروتئین باشد که برای برآورد احتیاجات این پرنده برای رشد سریع و پردرآوری ضروری میباشد. جیرههای که به شکل کرامبل و خمیری ارائه میشوند نتایج رضایت بخشی را موجب گردیدهاند. اما باید توجه داشت که جوجههای قرقاول قادر به مصرف خوراک پلت شده تا سن سه هفتگی نیستند. جیرههای غذایی قرقاول باید حتما حاوی کوکسیدواستات باشد تا از ابتلا به کوکسیدیوز ( میکروارگانیسم های مولد بیماری در طیور وحیوانات میتواند منشا باکتریایی، ویروسی، انگلی یا پارازیتی وحتی قارچی داشته باشند. در این میان کوکسیدیوز جزو بیماری های انگلی تک یاخته ای میباشد و مبارزه با کوکسیدیوزاز مسائل مهم دامپروری ودامپزشکی است ، این بیماری با اسهال وتورم روده در طیور خود را نشان میدهد وبه جز کوکسیدیوز کلیوی غازها، کوکسیدیوز طیور اصولا روده ها را مبتلا میکند ) جلوگیری شود
یکی از مشکلات پرورش دهنده های قرقاول در ایران سختی تهیه جیره 28% میباشد که در صورت نبود می توان از جیره 24% به مدت 2 ماه اول پرورش از ان استفاده کرد . اما باید توجه داش که استفاده از جیره 28% در ماه اول پرورش مدت پرورش قرقاول را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد (حد اکثر در مدت 4 ماهه قرقاول به رشد کافی رسیده وقابل ازاد سازی یا قابل کشتار میباشد) . اما به دلیل مشکلاتی که در تهیه جیره 28% وجود دارد به ناچار می توان از جیره 24% به مدت 2 ماهه اول استفاده کرد ولی مدت پرورش ان حدود 1 یا 2 ماه بیشتر می شود
در جدول های زیر خصوصیات جیره غذایی ویتامینها و میزان رشد ومقدار مصرف غذا به طور کامل بیان شده است که بر گرفته از منابع معتبر رشته های دامپزشکی و 100% قابل اعتماد میباشد
احتیاجات آب
آب از نیازمندیهای اصلی قرقاولهای جوان محسوب میشود. خنکی و تمیزی آب باید همواره رعایت شود. ابتدا میتوان از سنگهای رنگین و سنگ مرمر در ظروف آب قرقاولها استفاده کرد تا از خیس شدن آنها در نتیجه ورود به داخل آبخوری جلوگیری کند. محل قرار گرفتن آبخوریها باید دور از خارج از محل نصب مادر مصنوعی باشد. یک قرقاول در حال رشد به ۲ الی ۵ گالن آب نیاز دارد و ۲۰۰ قرقاول در حال رشد بعد از دو هفته اول روزانه به ۵ گالن آب نیاز دارند
کنیبالیسم (همخواری):
مسئله کنیبالیسم یا پرکنی در بین ماکیان پرورشی رایج و معمول تلقی گردیده که آنرا می توان با توجه به ۲ نکته تحت کنترل قرار داد. محرک اولیه عمل پرکنی (همخواری) و مراتب حاد آن شلوغی گله یا فضای کوچک و نامناسب بستر می باشد. همچنین نور شدید، تهویه نامطلوب و فقر پاره ای از مواد تغذیه همچون نمک می تواند عاملی جهت شیوع کنیبالیسم تلقی گردد. در صورت شیوع کنیبالیسم باید آنرا سریعا در مراحل آغازین متوقف نمود که در غیر این صورت، کنترل آن دیگر میسر نخواهد بود. هنگام مشاهده عامل کنیبالیسم باید نور بستر را با پوشاندن پنجره ها و منافذ درب ها، کم و تاریک تر نمود. به حدی که تنها قادر به تشخیص و یافتن ظروف آب و غذا باشند. همچنین در صورت امکان باید بستر را گسترش داده یا تعدادی از گله را به مکانی دیگر انتقال داد. چنانچه هریک از راهکارهای فوق موثر واقع نگردد، باید گله را نوک چینی نمود. این عمل بسیار حساس بوده و تبحر خاص خود را می طلبد. به طوری که تنها باید نوک بالا را تا قسمت استخوانی قطع نمود. در صورتی که پس از نوک چینی، خونریزی مشاهده گردد، می توان از نیترات نقره به منظور جلوگیری از آن استفاده نمود. همچنیین می توان از عینک مخصوص کاهش دید قرقاول ( بلایندر) استفاده کرد که مطمعنا برای پرورش دهنده هزینه هایی در بر دارد . اما در مبحث کنیبالیسم بهترین راهکار جلوگیری از بروز آن می باشد که بدین منظور باید به طور متناوب گله را چک نمود. با توجه به اینکه کنیبالیسم از قسمت پشت شایع است، لذا از ۱۵ روزگی به بعد باید هر چند روز یکبار تعدادی از گله را جدا نموده و وضعیت پرهای پشت آنها را بررسی نمود.
الته تجربه بنده در چند سال گذشته ثابت کرده است که بهترین روش برای جلوگیری از کانیبالیسم یا پرکنی مشغول کردن پرنده به چیزهای دیگر می باشد مثلا ریختن روزانه مقداری علف یا سبزیجات در کنار قرقاولها و استفاده از یک یا دو عدد پرنده تاکسیدرمی یا خشک شده در سالن یا استفاده از یک یا چند عدد کیسه که حاوی مقداری از پر پرنده ها باشد . در این روش ذهن پرنده معطوف به خوردن علف یا سبزیجات و یا نوک زدن به کیسه یا پرنده تاکسیدرمی شده می شود و از توجه به همدیگر دور می شوند .( بنده چند سالی می باشد که از این روش استفاده می کنم و تا به العان از عینک بلایندر و از روش نوک سوزی استفاده نکردم وبا وجود ازدحام پرندگان در سالنهای پرورش با هیچ گونه مشکلی از نظر پرکنی مواجه نشدم )
انتخاب تخم برای جوجه کشی
به منظور انتخاب بهترین تخم ها جهت جوجه گیری با ید به مشخصاتی از گله تخمگذار توجه داشت که در ذیل بیان می گردد.
- روند توسعه نرمال گله و همچنین حصول اطمینان از شرایط بهداشت و سلامت کامل آن.
- سازگار با شرایط جفتگیری (جفت نر انتخاب شده) و تولید تخم با درصد بالای نطفه داری
- عدم اختلال در فرایند جفتگیری
- تغذیه شده با جیره مناسب گله مولد
- عدم همخونی گله به طوری که در حد (F1) باشد.
- از ذخیره و نگهداری تخم های بیش از حد درشت یا ریز باید خودداری نمود زیرا تخم های بیش از حد درشت درصد هچ پایین را داشته و تخم های ریز نیز جوجه هایی با جثه ضعیف و کوچک را به بار می آورد.
- از ذخیره و نگهداری تخم های با پوسته نازک یا ترک خورده باید خودداری نمود. زیرا اینگونه تخم ها رطوبت مورد نیاز جهت رشد جنین را به سختی در خود نگه داشته و از سوی دیگر احتمال وقوع بیماریهای ارگانیسمی در تخم های ترک خورده افزایش می یابد.
از قراردادن تخم های با شکل غیر معمول در دستگاه باید خودداری و تنها از تخم های تمییز و سالم برای جوجه کشی استفاده نمود. شستن تخم ها یا تمییز کردن آنها با پارچه مرطوب توصیه نمی گردد زیرا با شستن تخم پوشش محافظ آن از بین رفته و منافذی برای ورود انواع باکتری که عامل بیماریهای ارگانیسمی بوده، ایجاد می گردد.
ذخیره و مراقبت از تخم:
در بسیاری از موارد، توجهات تنها معطوف به دوره جوجه کشی بوده و مراقبت خاصی از تخم های ذخیره شده برای قرار گرفتن در دستگاه بعمل نمی آید. در حالی که مدت زمان ذخیره و نگهداری بیشتر از زمان جوجه کشی حائز اهمیت می باشد. زیرا حتی در این زمان نطفه تخم بعنوان یک جنین، زنده و در حال زیست بوده و هرگونه غفلت و عدم رعایت نکات مربوطه موجب هچ ناموفق و یا مشکلاتی اعم از مرگ جنین یا نقص عضو و مشکلات ارگانیسمی می گردد. لذا در مدت زمان نگهداری تخم ها باید نکات زیر را مد نظر قرار داد.
- تخم ها را باید حداقل روزی ۳ بار جمع آوری نمود. اما در صورتی که دمای روز به بالای ۸۵F رسیده، باید دفعات جمع آوری را به ۵ مرتبه افزایش داد. تخم ها را به طور کلی ۲ تا ۳ دفعه در صبح و ۱ تا ۲ دفعه در بعد از ظهر جمع آوری نمایید.
- تخم های دارای آلودگی اندک همانند لکه خون روی پوسته، ذرات کود چسبیده یا گرد و غبار بستر را می توان با ساب زنی توسط کاغذ سنباده نرم برای زمان جوجه کشی ذخیره و آماده نمود.
- تخم ها را باید در شرایط مرطوب و خنک ( دمای ۱۵ – ۱۴) (رطوبت ۷۵ – ۷۳ درصد) نگهداری نمود.
- تخم را باید به حالتی در شانه های ذخیره قرار داد که انتهای کوچک تخم رو به پایین باشد.
- در صورت ذخیره تخم ها برای مدت زمانی بیشتر از ۶-۵ روز، باید آنها را روزی ۲-۱ بار چرخاند و وضعیت آنها را بررسی نمود. بهترین زمان برای نگهداری تخم ها ۸-۷ روز بوده و حداکثر تلرانس آن ۱۲-۱۱ روز بوده که توصیه نمی گردد. زیرا با گذشت زمانی بیشتر از آن، درصد هچ تخم ها افت می نماید. هنگام انتقال تخم ها از اتاق ذخیره به دستگاه، باید اندکی تامل نمود تا دمای تخم ها که تقریبا ۱۵ درجه می باشد با دمای معمول هوا منطبق گردد. زیرا در غیر این صورت، انتقال ناگهانی تخم ها از محفظه ذخیره به دستگاه باعث افزایش شدید دما شده که موجب کندانس رطویت و وارد آمدن شوک خسارت باری به تخم ها می گردد.
دستگاه جوجه کشی:
در مورد واحد های مبتدی یا دارای ظرفیت محدود می توان از یک دستگاه جوجه کشی دارای شانه های ستر وسبد های هچر استفاده نمود. به طوری که بعد از ۲۱ روز تخم ها از شانه های ستر برداشته شده، به سبد هچر انتقال یافته و در داخل دستگاه قرار می گیرد. اما آنچه در این میان حائز اهمیت است محل استقرار دستگاه در فضای مسقف و بسته بوده که دارای سیستم تهویه مطلوب جهت فراهم آوردن هوای تازه می باشد. در کنار تهویه نامطلوب، چرخش تخم و گندزدایی دستگاه و تخم ها، اغلب مشکلاتی که در زمان هچ روی می دهد ناشی از بی دقتی در کنترل دما و رطوبت دستگاه می باشد. به طوری که دما و رطوبت بیش از حد کم یا زیاد طی فاصله زمانی خاصی در رشد و وضعیت زیستی جنین تاثیر گذاشته و می تواند مشکلاتی نظیر مرگ جنین، ضعف یا خروج سخت جوجه از تخم را به بار آورد. در دستگاههای تمام اتوماتیک که دارای فن جریان هوا می باشد، بهترین دما تا ۲۱ روز۹/۹۸ F با تلرانس ۵/۰ F می باشد. باید در نظر داشت که گرمای بیش از حد دستگاه یا موجب مرگ جنین در اثر تبخیر زود هنگام رطوبت شده یا تولد زودرس جوجه ها پیش از زمان مقرر را باعث می گردد.
در مورد رطوبت دستگاه، تا روز ۲۱ باید آنرا روی 65% رطوبت نسبی و در ۳ روز آخر آنرا تا 75% نسبی افزایش داد. باید توجه داشت که میزان تهویه در روز های آخر جوجه کشی و نیز در زمان هچ افزایش یابد. تنظیم شرایط تهویه بدین دلیل حائز اهمیت است که اکسیژن از روزنه های تخم وارد شده و از سوی دیگر دی اکسید کربن به همین روش از تخم خارج می گردد. لذا با افزایش حجم و رشد جنین باید به میزان تهویه افزود تا اکسیژن بیشتری به جوجه برسد. دما در مدت 21 روز اول به میزان5/37 ودر 3 روز اخر 5/36 تنظیم گردد
خصوصیات جیره غذایی قرقاول
تخمگذاری |
رشد 2 |
رشد 1 |
پیشدان |
در دوره های |
17% |
15% |
20 % |
28% |
سطح تقریبی پروتئین |
0/72 |
0/80 |
½ |
1/6 |
اسیدهای امینه شامل : ارژنین |
0/73 |
0/82 |
½ |
1/6 |
لیزین |
0/41 |
0/83 |
0/45 |
0/6 |
متیونین |
0/62 |
0/61 |
0/8 |
1/1 |
متیونین+سیستین |
0/15 |
0/15 |
0/22 |
0/27 |
تریپتوفان |
0/35 |
0/35 |
0/45 |
0/6 |
هیستیدین |
0/7 |
1/1 |
¼ |
1/9 |
لوسین |
0/6 |
1/3 |
1/7 |
½ |
ایزولوسین |
0/61 |
0/74 |
0/93 |
½ |
فنیل الانین |
1 |
1/1 |
¼ |
1/9 |
فنیل الانین+تیروزین |
0/63 |
0/62 |
0/81 |
1/1 |
ترئونین |
0/66 |
0/75 |
1 |
1/3 |
والین |
2800 |
2700 |
2900 |
2900 |
انرژی قابل متابولیسم |
2/5 |
0/8 |
1 |
½ |
کلسیم(%) |
0/4 |
0/4 |
0/5 |
0/6 |
فسفر قابل استفاده(%) |
0/18 |
0/18 |
0/18 |
0/18 |
سدیم |
|
|
|
|
|
ویتامینها
تخمگذاری |
رشد 1 و 2 |
پیشدان |
ویتامینها ( در هرکیلوگرم خوراک) |
5000 |
4000 |
5000 |
ویتامین A |
2500 |
2000 |
2500 |
ویتامین D3 |
1000 |
750 |
1000 |
معادلهای کولین |
۴ |
3 |
4 |
ریبوفلاوین |
12 |
9 |
12 |
اسید پنتوتنیک |
0/012 |
0/01 |
0/012 |
ویتامین B12 |
1 |
0/8 |
1 |
اسید فولیک |
0/25 |
0/2 |
0/25 |
بیوتین |
60 |
40 |
60 |
نیاسین |
2 |
1/5 |
2 |
ویتامین K |
25 |
15 |
25 |
ویتامین E |
2/5 |
2 |
2/5 |
تیامین |
5 |
4 |
5 |
پیریدوکسین |
70 |
55 |
70 |
املاح کم مصرف (در هر کیلوگرم ) شامل : منگنز |
80 |
70 |
80 |
اهن |
10 |
8 |
10 |
مس |
80 |
60 |
80 |
روی |
0/3 |
0/2 |
0/3 |
سلنیوم |
0/4 |
0/4 |
0/4 |
ید |
NRC سامرز
نمونه ای از جیره غذایی قرقاول ( در هر 1000 کیلوگرم)
تخمگذاری |
رشد 2 |
رشد 1 |
پیشدان |
نمونه ای از جیره غذایی قرقاول |
|
|
|
|
(kg) مواد خوراکی شامل |
483 |
307 |
518 |
388 |
ذرت |
220 |
120 |
295 |
520 |
کنجاله سویا (48%) |
200 |
400 |
129 |
--- |
جو |
--- |
120 |
--- |
--- |
سبوس گندم |
60 |
12/5 |
14 |
15 |
پودر اهک |
12/5 |
15 |
19 |
22/5 |
دی کلسیم فسفات(20% فسفر) |
3/5 |
3/5 |
3/5 |
3/5 |
نمک (یددار) |
10 |
10 |
10 |
40 |
چربی |
1 |
1 |
1/5 |
1/5 |
دی ال متیونین |
10 |
10 |
10 |
10 |
پیش مخلوط ویتامین و املاح (1) |
--- |
1 |
--- |
--- |
ال لیزین IICI |
|
|
|
|
ترکیبات محاسبه شده ( شامل) |
17/1 |
15/1 |
20/3 |
28 |
پروتئین خام(%) |
15/3 |
12/8 |
18/2 |
27/4 |
پروتئین قابل هضم(%) |
¾ |
3/6 |
¾ |
5/6 |
چربی خام (%) |
3/5 |
5/6 |
3/2 |
2/6 |
فیبر خام(%) |
2800 |
2720 |
2920 |
2910 |
(KCAL/KG)انرژی قابل متابولیسم |
2/6 |
0/9 |
1 |
1/16 |
کلسیم(%) |
0/36 |
0/45 |
0/5 |
0/6 |
فسفر قابل استفاده(%) |
0/18 |
0/18 |
0/18 |
0/19 |
سدیم(%) |
0/39 |
0/34 |
0/49 |
0/61 |
متیونین(%) |
0/65 |
0/56 |
0/8 |
1/09 |
متیونین+ سیستین(%) |
0/88 |
0/76 |
1/18 |
1/86 |
لیزین(%) |
-1 اگر پیش مخلوط فاقد کولین است از مکمل کولین استفاده شود. |
NRC سامرز
میزان رشد و مصرف خوراک و ضریب تبدیل خوراک در قرقاول طوقی |
||||||
ضریب تبدیل خوراک |
مصرف تجمعی خوراک |
میانگین وزن |
سن |
|||
ماده |
نر |
ماده |
نر |
(g) ماده |
(g) نر |
(هفته) |
71/1 |
71/1 |
144 |
144 |
85 |
85 |
2 |
07/2 |
۹8/1 |
416 |
430 |
200 |
220 |
4 |
25/2 |
25/2 |
794 |
866 |
350 |
380 |
6 |
61/2 |
43/2 |
1352 |
1496 |
520 |
620 |
8 |
88/2 |
61/2 |
1915 |
2161 |
660 |
830 |
10 |
33/3 |
97/2 |
2747 |
3136 |
820 |
1050 |
12 |
78/3 |
15/3 |
3640 |
4092 |
960 |
1300 |
14 |
59/4 |
51/3 |
4709 |
5163 |
1025 |
1475 |
16 |
4/5 |
14/4 |
5827 |
6338 |
1080 |
1530 |
18 |
خرید و فروش قرقاول و تخم نطفه دار